Verbum

крэ́ўны гл. кроўны.

крэці́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

2. Пра разумова абмежаванага, тупога чалавека (лаянк.).

|| ж. крэці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. крэці́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

крэціні́зм, -у, м.

1. Від эндакрыннага захворвання — адставанне, затрымка фізічнага і псіхічнага развіцця, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозга (спец.).

2. перан. Тупасць, разумовая абмежаванасць.

крэ́чат, -а, мн. -ы, -аў, м.

Драпежная птушка сямейства сакаліных.

|| прым. крэ́чатавы, -ая, -ае і крэ́чатаў, -тава, -тавы.

крэшчэ́нда, прысл. (спец.).

У музыцы: мацней, з паступовым нарастаннем сілы гуку.

Музыка гучыць к.