цэме́нт, -у,
1. Мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой масу, якая хутка зацвердзявае; служыць для вырабу бетону і будаўнічых раствораў.
2. Касцявая тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба.
||
цэме́нт, -у,
1. Мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой масу, якая хутка зацвердзявае; служыць для вырабу бетону і будаўнічых раствораў.
2. Касцявая тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба.
||
цэментава́льны, -ая, -ае.
Які служыць, прызначаны для цэментавання.
цэментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны;
1. што. Заліць (заліваць) цэментам.
2. што. Падвергнуць (падвяргаць) цэментацыі (у 1 і 3
3.
||
||
цэмента́цыя, -і,
1. Спосаб умацавання грунтоў, бетонных кладак
2. Працэс здабывання з раствораў золата, серабра, медзі іх выцясненнем (як больш электрададатных) менш высакароднымі металамі (менш электрададатнымі).
3. Насычэнне паверхні малавугляроднай сталі вугляродам пры высокай тэмпературы з мэтай стварэння цвёрдага паверхневага слоя.
4. Геалагічны працэс счаплення састаўных частак горнай пароды растворанымі мінеральнымі рэчывамі.
||
цэ́насны
цэнаўтварэ́нне, -я,
Працэс фарміравання цэн на тавары і сістэмы цэн наогул.
||
цэнз, -у,
Умовы, якія дазваляюць асобе карыстацца тымі ці іншымі палітычнымі правамі.
||
цэ́нзар, -а,
Асоба, якая ажыццяўляе цэнзуру.
||
цэнзу́ра, -ы,
Сістэма дзяржаўнага нагляду за друкам і сродкамі масавай інфармацыі.
||
цэнзурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;