Verbum

крывасо́сны, -ая, -ае.

Які адсмоктвае, адцягвае кроў.

Крывасосныя насякомыя.

крывато́лкі, -аў.

Неабгрунтаваныя, няправільныя разважанні, плёткі.

крыва́ўка, -і, ДМ -ва́ўцы, ж. (разм.).

Крывавы панос; дызентэрыя.

|| прым. крыва́вачны, -ая, -ае.

крыва́ўнік, -у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна з пёрыстымі рассечанымі лістамі і моцным пахам.

|| прым. крыва́ўнікавы, -ая, -ае.

крываха́рканне, -я, н.

Выдзяленне крыві з макротай пры кашлі.

крывацёк, -у, м.

Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў.

Унутраны к.

крывашы́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Дэталь механізма, якая служыць для пераўтварэння вярчальнага руху ў паступальны і наадварот.

|| прым. крывашы́пны, -ая, -ае.

крыве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца крывым.

|| зак. акрыве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

крывізна́, -ы́, ж.

1. гл. крывы.

2. Крывое, сагнутае месца.

К. стала.

крыві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Кропелька крыві.

2. Пра роднага па крыві.

Гэта ж мая к.

◊

Ні крывінкі ў твары — пра вельмі бледнага чалавека.