Verbum

зга́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Даць ганьбу каму-, чаму-н.

Суседка зганіла маю пакупку.

зганьбава́ць гл. ганьбаваць.

зга́ньбіць гл. ганьбіць.

зганя́ць¹ гл. сагнаць.

зганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго (што) (разм.).

Гонячы, прымусіць пабыць дзе-н. і вярнуцца назад.

З. коней на вадапой.

З. машыну ў горад.

згарба́ціцца гл. гарбаціцца.

згарба́ціць гл. гарбаціць.

згарну́цца, згарну́ся, зго́рнешся, зго́рнецца; згарні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Скруціцца трубкай.

Ватман згарнуўся ў скрутак.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся з краёў, закрыцца (пра пялёсткі, лісце).

3. Легчы, сагнуўшыся, скруціцца.

З. пад дрэвам і заснуць.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Скараціцца, зменшыцца.

Прадпрыемства згарнулася.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра вадкасць: загусцець, утварыўшы камячкі.

Кроў згарнулася.

|| незак. зго́ртвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

згарну́ць, згарну́, зго́рнеш, зго́рне; згарні́; зго́рнуты; зак., што.

1. Скруціць, загінаючы краі; зрабіць скручваннем або загарнуць, закрыць.

Жанчына згарнула хустку.

З. газету.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра расліны: закрыць, сціснуць (пялёсткі, лісце).

3. Зграбаючы, сабраць у адно месца (што-н. сыпкае).

З. збожжа ў кучу.

4. перан. Скараціць, зменшыць.

З. вытворчасць.

|| незак. зго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; наз. зго́ртванне, -я, н.

згарчэ́ць гл. гарчэць.