Verbum

эгі́да

(гр. aigis, -gidos)

шчыт Зеўса ў старажытнагрэчаскай міфалогіі як сімвал заступніцтва і гневу багоў;

пад эгідай — пад чыім-н. заступніцтвам, абаронай.

эгіло́пс

(н.-лац. aegilops)

травяністая расліна сям. злакавых, якая з’яўляецца бліжэйшым родзічам пшаніцы; расце пераважна ў стэпах і паўпустынях Еўразіі.

эгіры́н

(ад ст.-сканд. Egir = імя бога мора ў скандынаўскай міфалогіі)

пародаўтваральны мінерал групы піраксенаў падкласа ланцужковых сілікатаў.