Verbum

спекта́кль

(фр. spectacle, ад лац. spectaculum = відовішча)

1) тэатральная пастаноўка;

2) перан. якое-н. незвычайнае відовішча, здарэнне.

спектр

(лац. spectrum = бачнае)

1) каляровая паласа, якая атрымліваецца пры раскладанні промня променя святла, калі ён праходзіць праз прызму;

2) сукупнасць значэнняў якой-н. фізічнай велічыні, якая характарызуе сістэму або працэс (напр. с. ваганняў, с. энергіі).

спектрабалагра́ма

(ад спектр + гр. bole = прамень + -грама)

графік размеркавання інтэнсіўнасці электрамагнітных прамянёў у спектры планеты.

спектрабало́метр

(ад спектр + балометр)

прыбор для вымярэння інтэнсіўнасці электрамагнітнага выпрамянення ў розных участках спектра планеты.

спектрагеліёграф

(ад спектр + геліёграф)

спектрограф для фатаграфавання Сонца ў монахраматычных участках прамянёў.

спектрагеліягра́ма

(ад спектр + геліяграма)

фатаграфія Сонца ў яго монахраматычным выпрамяненні, зробленая пры дапамозе спектрагеліёграфа.

спектрагеліяско́п

(ад спектр + геліяскоп)

прыбор для візуальнага вывучэння паверхні Сонца ў монахраматычных участках прамянёў.

спектрагра́ма

(ад спектр + -грама)

фотаздымак спектра.

спектрагра́фія

(ад спектр + -графія)

апісанне гукаў мовы на аснове раскладання іх на частотныя кампаненты і графічнага адлюстравання на плоскасці.

спектракампара́тар

(ад спектр + кампаратар)

падвойны мікраскоп для параўнання дзвюх спектраграм нябесных свяцілаў, каб вызначыць пэўныя характарыстыкі свяціла.