Verbum

псеўда-

(гр. pseudos = выдумка, хлусня)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «несапраўдны», «надуманы», «ілжывы».

псеўдаактынаміко́з

(ад псеўда- + актынамікоз)

тое, што і актынабацылёз.

псеўдаартро́з

(ад псеўда- + гр. arthron = сустаў)

рухомае з’яднанне частак паталагічна змененай трубчастай косткі, якое ўтварылася на месцы пералому; несапраўдны сустаў.

псеўдагалапе́дыя

(н.-лац. pseudoholopedia)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. мерысмапедыевых, якая пашырана ў прэсных і салёных водах.

псеўдага́мія

(ад псеўда- + -гамія)

1) палавы працэс у многіх вышэйшых грыбоў;

2) утварэнне зародка ў насенні пакрытанасенных раслін без апладнення пры абавязковай стымуляцыі пыльцовай трубкай.

псеўдагермафрадыты́зм

(ад псеўда- + гермафрадыт)

разнавіднасць гермафрадытызму, калі палавыя органы і другасныя палавыя прыметы асобіны не адпавядаюць характару палавой залозы.

псеўдаго́тыка

(ад псеўда- + готыка)

стылістычны кірунак у заходнееўрапейскай архітэктуры 18 — пач. 20 ст., які характарызаваўся эклектычным выкарыстаннем форм готыкі.

псеўдадупле́кс

(ад псеўда- + дуплекс)

спосаб двухфарбавай рэпрадукцыі паўтонавага арыгінала.

псеўдады́птэр

(ад псеўда- + дыптэр)

старажытнагрэчаскі храм, які адрозніваецца ад дыптэра адсутнасцю ўнутранага рада калон.

псеўдака́рст

(ад псеўда- + карст)

тып утварэнняў, які знешне нагадвае карст, але абумоўлены іншымі працэсамі.