Verbum

ксіла-

(гр. ksylon = ссечанае дрэва)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з дрэвам, драўнінай.

ксілабіёнты

(ад ксіла- + біёнты)

арганізмы, якія жывуць у драўніне, напр. многія насякомыя, грыбы.

ксілагра́фа

(н.-лац. xylographa)

накіпны лішайнік сям. агарыевых, пашыраны пераважна ў Паўн. паўшар’і; трапляецца на драўніне елак, на ствалах бяроз.

ксілагра́фія

(ад ксіла- + -графія)

1) гравіраванне на дрэве;

2) гравюра на дрэве (дрэварыт), а таксама адбітак з такой гравюры.

ксілако́па

(н.-лац. xylocopa)

пчала размерам з чмяля, пашыраная ў тропіках.

ксілалі́т

(ад ксіла- + -літ)

штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш.

ксіла́рыя

(н.-лац. xylaria)

сумчаты грыб сям. ксіларыевых, які развіваецца на адмерлай драўніне.

ксілафо́н

(ад ксіла- + -фон)

самагучальны ўдарны музычны інструмент у выглядзе размешчаных у пэўным парадку драўляных пласцінак, па якіх удараюць спецыяльнымі малаточкамі.

ксіле́ма

(ад гр. ksylon = дрэва)

асноўная тканка наземных раслін, якая праводзіць ваду і раствораныя ў ёй мінеральныя солі; драўніна.

ксіліды́ны

(ад гр. ksylon = ссечанае дрэва)

арганічныя злучэнні, цвёрдыя або вадкія бясколерныя рэчывы з пахам аніліну, выкарыстоўваюцца пры вырабе фарбавальнікаў, як паскаральнікі вулканізацыі каўчуку, як антыаксіданты і інш.