Verbum

дуэлі́ст

(фр. dueliste)

тое, што і дуэлянт.

дуэ́ль

(фр. duel, ад лац. duellum = вайна)

1) паядынак з выкарыстаннем зброі паміж дзвюма асобамі па выкліку адной з іх на пэўных умовах як спосаб абароны гонару (прымяняўся ў дваранскім грамадстве);

2) перан. спаборніцтва, барацьба двух бакоў (напр. артылерыйская д., славесная д.).

дуэля́нт

(ням. Duellant)

удзельнік дуэлі; ахвотнік да дуэлей.

дуэ́ння

(ісп. duena = гаспадыня, пані)

уст. апякунка, выхавальніца маладой жанчыны-дваранкі ў Іспаніі.

дуэ́т

(іт. duetto, ад лац. duo = два)

1) музычны твор або эпізод у оперы, араторыі і інш. для двух выканаўцаў (спевакоў, музыкантаў) з самастойнымі партыямі ў кожнага;

2) выкананне двума галасамі або двума інструментамі музычнага твора, а таксама самі выканаўцы;

3) удзельнікі парнага спартыўнага выступлення.