верана́л
(н.-лац. veronalum, ад іт. Verona = назва горада ў паўночнай Італіі)
фарм. белы крышталічны парашок, нерастваральны, горкі на смак, які ўжываецца ў якасці снатворнага.
вера́нда
(фр. véranda, ад парг. varanda)
адкрытая або зашклёная лёгкая прыбудоўка пры ўваходзе ў дом.
вератры́н
(ад лац. veratrum = чамярыца)
сумесь алкалоідаў з насення чыхальнай травы, белы парашок, які раздражняе слізістую абалонку; выкарыстоўваецца пры лячэнні неўралгіі і як сродак супраць насякомых.
вербава́ць
(ням. werben = шукаць, дамагацца)
набіраць, наймаць на работу, прыцягваць у якую-н. арганізацыю, да якой-н. справы (напр. в. рабочую сілу).
верба́льны
(лац. verbalis = слоўны)
1) вусны, слоўны;
в-ая нота — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы;
2) лінгв. які адносіцца да дзеяслова, паходзіць ад дзеяслова; дзеяслоўны.
вербе́на
(н.-лац. verbena, ад лац. verbena = свяшчэнная галінка)
травяністая расліна сям. вербенавых з падоўжаным лісцем і дробнымі кветкамі розных колераў у суквеццях, пашыраная пераважна ў тропіках і субтропіках Амерыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
ве́рбункаш
(венг. verbunkos, ад ням. Werbung = вярбоўка)
стыль венгерскай танцавальнай музыкі канца 18 — першай пал. 19 ст., якому ўласціва чаргаванне напеўных мелодый павольнага тэмпу з музычнымі ўрыўкамі імклівага тэмпу.
ве́ргельд
(ням. Wergeld = цана чалавека)
грашовая кампенсацыя за забойства свабоднага чалавека, якая прадугледжвалася юрыдычнымі законамі ранняга феадалізму.
ве́рджынел
(англ. virginal)
клавішны музычны інструмент, англійская разнавіднасць клавесіна.
верды́кт
(англ. verdict, ад лац. vere dictum = літар. дакладна сказанае)
юр. пастанова, прыгавор (пераважна суда прысяжных).