Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сперма́цый

(ад гр. sperma = семя)

нерухомая мужчынская палавая клетка чырвоных водарасцяў, некаторых груп грыбоў.

спермацэ́т

(ад сперма + гр. ketos = кіт)

воскападобнае рэчыва, якое змяшчаецца ў асобных поласцях галавы кашалота і ўжываецца ў парфумерыі і медыцыне.

спе́рмій

(ад гр. sperma = семя)

мужчынская палавая клетка (гамета) пакрытанасенных і большасці голанасенных раслін.

спермі́н

(ад гр. sperma = семя)

арганічнае рэчыва, якое здабываецца з семянной вадкасці жывёл і ўжываецца як лекавы сродак, што ўмацоўвае нервовую сістэму.

спе́цыі

(лац. species)

вострыя пахучыя прыправы да ежы, напр. карыца, шафран, перац, ваніль, гарчыца, лаўровы ліст.

спецы́фіка

(п.-лац. specificus = асаблівы)

тое, што ўласціва толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, іх асаблівасць.

спецыфікава́ць

(п.-лац. specificare)

1) рабіць пералік спецыфічных асаблівасцей чаго-н., класіфікаваць;

2) складаць дакумент з пералікам частак якога-н. вырабу.

спецыфіка́цыя

(с.-лац. specificatio)

1) вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей, на якія неабходна звярнуць асаблівую ўвагу;

2) тэхнічны дакумент з пералікам частак якога-н. вырабу.

спецыфі́чны

(лац. specificus = асаблівы)

уласцівы толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, асаблівы.

спецыялізава́ць

(фр. spécialiser, ад лац. specialis = асаблівы)

1) даваць спецыяльныя веды ў якой-н. галіне, навучаць якой-н. спецыяльнасці;

2) абмяжоўваць вытворчую дзейнасць якой-н. спецыяльнай галіной.