Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ідэнтыфікава́ць

(с.-лац. identificare = атаясамліваць)

рабіць ідэнтыфікацыю.

ідэнтыфіка́цыя

(ад ідэнтыфікаваць)

устанаўленне поўнага супадзення, адпаведнасці аднаго прадмета, з’явы, паняцця другому; атаясамліванне.

ідэнты́чны

(с.-лац. identicus)

такі самы, аднолькавы, раўназначны, цалкам адпаведны чаму-н. (напр. і. тэкст).

ідэо́лаг

(ад гр. idea = паняцце + -лаг)

прыхільнік, абаронца ідэалогіі якога-н. грамадскага класа, групы, кірунку.

ідэфі́кс

(фр. idée fixe)

апантанасць чалавека неадчэпнай, маніякальнай ідэяй.

ідэ́я

(гр. idea = паняцце)

1) сукупнасць паняццяў, уяўленняў аб рэчаіснасці ў свядомасці чалавека, якая выражае яго адносіны да навакольнага свету;

2) асноўны, істотны прынцып светапогляду;

3) асноўная думка, задума, якая вызначае змест чаго-н. (напр. і. рамана);

4) намер, план (напр. і. эканамічнага развіцця).

іегаві́ст

(ад ст.-яўр. Jahwe = імя бога ў юдаізме)

член хрысціянскай секты, заснаванай у 1872 г. ў ЗША; прызнаюць адзіным богам Іегову, адвяргаюць асноўныя хрысціянскія догматы.

іе́на

(яп. iena)

грашовая адзінка Японіі, роўная 100 сенам.

іерадыя́кан

(гр. hierodiakonos)

манах у сане дыякана.

іерамана́х

(гр. hieromonachos)

манах у сане свяшчэнніка.