Verbum

крышталяфасфо́ры

(ад крышталь + гр. phos = святло + -фор)

неарганічныя крышталічныя люмінафоры; выкарыстоўваюцца ÿ люмінесцэнтных лямпах.

крышталяфі́зіка

(ад крышталь + фізіка)

раздзел малекулярнай фізікі, якія вывучае фізічныя ўласцівасці крышталёў у сувязі з іх будовай.

крышталяхі́мія

(ад крышталь + хімія)

навука аб прасторавым размяшчэнні малекул, атамаў, іонаў у крышталях і залежнасці фізіка-хімічных уласцівасцей крыштальных рэчываў ад іх структуры.

крыя-

(гр. kryos = холад, мароз, лёд)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з лёдам, нізкімі тэмпературамі.

крыябіёнты

(ад крыя- + біёнты)

арганізмы, якія жывуць на лёдзе або ў снезе (напр. снежная хламідаманада).

крыябіяло́гія

(ад крыя- + біялогія)

раздзел біялогіі, які вывучае ўздзеянне на жывыя арганізмы нізкіх і звышнізкіх тэмператур.

крыягене́з

(ад крыя- + -генез)

сукупнасць фізічных, хімічных, біяхімічных і іншых працэсаў, якія адбываюцца ў межах крыясферы і суправаджаюцца ўтварэннем лёду.

крыяге́нны

(ад крыя- + -генны)

звязаны з атрыманнем вельмі нізкіх тэмператур.

крыягідра́т

(ад крыя- + гідрат)

сумесь крышталёў лёду і крышталёў солей, якая растапляецца з утварэннем раствору таго самага складу, што і сумесь.

крыякані́т

(ад крыя- + гр. konia = пыл)

найдрабнейшыя часцінкі пылу, якія выпадаюць на зямную паверхню з міжземнай прасторы; касмічны пыл.