Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Інтэрнацыяна́л

(фр. d’Internationale, ад лац. inter = паміж + natio, -onis = народ)

1) міжнароднае аб’яднанне (напр. Першы І. — першая міжнародная арганізацыя рабочых);

2) міжнародны гімн камуністычных партый.

інтэрнацыяналіза́цыя

(ад інтэр- + нацыяналізацыя)

прызнанне чаго-н. міжнародным, аднолькава даступным для выкарыстання ўсімі дзяржавамі (напр. і. праліва).

інтэрнацыяналі́зм

(фр. internationalisme, ад лац. inter = паміж + natio, -onis = народ)

светапогляд, які сцвярджае роўнасць і раўнапраўе ўсіх народаў.

інтэрнацыяналі́ст

(ад інтэрнацыяналізм)

прыхільнік інтэрнацыянал ізму.

інтэрнацыяна́льны

(п.-лац. internationalis = міжнародны)

1) міжнародны (і-ыя сувязі);

2) заснаваны на прынцыпах інтэрнацыяналізму.

інтэрні́раваць

(фр. interner, ад лац. internus = унутраны)

прымусова затрымліваць (уладамі дзяржаў, што ваююць) і пасяляць у спецыяльных месцах непрыяцельскіх грамадзян, а таксама раззбройваць на сваёй тэрыторыі (уладамі нейтральных дзяржаў) вайсковыя часці дзяржаў, якія знаходзяцца ў стане вайны.

інтэрні́ст

(ад лац. internus = унутраны)

урач па ўнутраных хваробах (тэрапеўт).

інтэрну́нцый

(лац. internuntius = пасрэднік)

дыпламатычны прадстаўнік Ватыкана, рангам ніжэйшы за нунцыя.

інтэрпалі́раваць, інтэрпалява́ць

(лац. interpolare = паднаўляць, змяняць)

рабіць інтэрпаляцыю.

інтэрпаля́тар

(ад лац. interpolare = паднаўляць, змяняць)

вылічальнае ўстройства для знаходжання каардынат пункта, што рухаецца бесперапынна па крывой, зададзенай аналітычна.