Verbum

інтэрва́л

(лац. intervallum)

1) прамежак, перапынак, адлегласць паміж з’явамі ў часе або пэўнымі пунктамі ў прасторы;

2) муз. суадносіны двух тонаў па вышыні, напр. секунда, тэрцыя, кварта, квінта, секста і інш.;

3) адлегласць паміж ваеннаслужачымі, вайсковымі падраздзяленнямі і г.д. у шырыню, калі яны павернуты да фронту 1 (параўн. дыстанцыя 1).

інтэрвалю́та

(ад інтэр- + валюта)

грашовыя знакі іншаземных краін, а таксама крэдытныя і плацежныя дакументы, выражаныя ў іншаземных грашовых адзінках і прынятыя ў міжнародных разліках.

інтэрве́нт

(рус. интервент, ад лац. interveniens, -entis)

удзельнік або арганізатар інтэрвенцыі, захопнік.

інтэрве́нцыя

(лац. interventio)

узброенае ўмяшанне адной ці некалькіх дзяржаў ва ўнутраныя справы другой дзяржавы з мэтай задушэння рэвалюцыі, захопу тэрыторыі, устанаўлення свайго панавання і інш.

інтэрв’ю́

(англ. interview = сустрэча, спатканне)

1) прызначаная для друку (радыё, тэлебачання) гутарка карэспандэнта з якім-н. дзеячам па пытаннях, якія цікавяць грамадскасць;

2) газетны артыкул, які выкладае змест такой гутаркі.

інтэрв’юе́р

(англ. interviewer)

журналіст, які бярэ ў каго-н. інтэрв’ю.

інтэргляцыя́л

(ад інтэр- + гляцыял)

прамежак часу, які падзяляе дзве суседнія ледніковыя эпохі антрапагенавага перыяду; міжледнікоўе міжледавікоўе.

інтэрды́кт

(лац. interdictum)

1) загад старажытнарымскага прэтара, які дазваляў або забараняў пэўныя дзеянні аднаму з істцоў;

2) забарона адпраўляць набажэнства, якая накладалася рымскім папам на гарады, вобласці, краіны і некаторых асоб у якасці пакарання за невыкананне рашэнняў царквы.

інтэр’е́р

(фр. intérieur = унутраны)

1) унутраная частка будынка, памяшканне, архітэктурна і па-мастацку аформленае;

2) карціна, на якой паказана ўнутраная прастора памяшкання;

3) унутраная будова органаў і тканак жывёлы (параўн. экстэр’ер).

інтэркалу́мній

(лац. intercolumnium, ад inter = паміж + columna = калона)

пралёт паміж побач стаячымі калонамі ў ордэрнай архітэктуры.