Verbum

інтраніза́цыя

(ад ін- + трон)

урачыстае ўзвядзенне на прастол зноў абранага рымскага папы або патрыярха.

інтраскапі́я

(ад лац. intro = унутр + -скапія)

візуальнае вывучэнне ўнутранай мікраструктуры непразрыстых рэчываў і матэрыялаў.

інтраско́п

(ад лац. intro = унутр + -скогі)

прыбор для правядзення інтраскапіі.

інтраспекты́ўны

(ад інтраспекцыя)

заснаваны на інтраспекцыі (напр. і. метад).

інтраспе́кцыя

(лац. introspectio)

метад вывучэння псіхічнага жыцця чалавека саманазіраннем.

інтро́н

(англ. intron, ад intervening sequence = прамежкавая паслядоўнасць)

участак гена эўкарыётаў, які, як правіла, не нясе генетычнай інфармацыі, што адносіцца да сінтэзу бялку.

інтрузі́ў

(ад лац. intrusus = увапхнуты)

горная парода, якая ўтварылася пры застыванні магмы ў тоўшчы зямной кары ва ўмовах высокага ціску.

інтрузі́ўны

(ад лац. intrusus = увапхнуты)

які мае адносіны да інтрузіву.

інтру́зія

(п.-лац. intrusio = упіхванне)

1) працэс нагнятання магмы ў тоўшчу зямной кары;

2) геалагічнае цела (бакаліт, лакаліт і інш.), складзенае з інтрузіваў.

інтры́га

(фр. intrigue, ад лац. intricare = заблытваць)

1) скрытыя непрыстойныя дзеянні з мэтай нашкодзіць каму-н.; нагаворы, падкопы;

2) развіццё дзеяння і спосаб яго арганізацыі ў літаратурным творы пры дапамозе складаных перыпетый;

3) нядоўгая любоўная сувязь.