Verbum

тарцю́р

(фр. Tartufe = імя героя ў аднайменнай камедыі Ж. Б. Мальера)

перан. крывадушнік і ханжа.

таршо́н

(фр. torchon)

1) баваўняная тканіна з рэдкім перапляценнем нітак, звычайна клятчастая;

2) папера з шурпатай паверхняй, якая нагадвае перапляценне гэтай тканіны.

таршэ́р

(фр. torchere, ад torche = факел)

свяцільня на высокай падстаўцы, з абажурам, якая ставіцца на падлогу.

та́ры

(груз. tari)

струнны шчыпковы музычны інструмент, пашыраны на Каўказе і ў Сярэд. Азіі; мае 11 струн.

тары́раваць

(ням. tarieren)

1) вызначаць вагу тары;

2) правяраць паказанні прыбораў па кантрольных прыборах.

тары́т

(ад торый)

мінерал класа сілікатаў чорнага, бурага, аранжавага колеру; руда торыю.

тары́ф

(фр. tarif, ад ар. ta’rif)

норма збораў, аплаты за што-н., напр. за перавоз пасажыраў, грузаў, паштовыя паслугі, карыстанне электраэнергіяй, газам і інш. (напр. чыгуначны т., таможны т.).

тарыфікава́ць

(ад тарыфікацыя)

праводзіць тарыфікацыю.

тарыфпса́цыя

(ад тарыф + -фікацыя)

вызначэнне тарыфу на аснове той або іншай класіфікацыі аб’ектаў падатковага аблажэння або аплаты (напр. т. работ, т. заработнай платы).

тарэадо́р

(ісп. toreador)

удзельнік бою быкоў (карыды); гл. таксама бандэрыльера, матадор, пікадор.