Verbum

спе́рмій

(ад гр. sperma = семя)

мужчынская палавая клетка (гамета) пакрытанасенных і большасці голанасенных раслін.

спермі́н

(ад гр. sperma = семя)

арганічнае рэчыва, якое здабываецца з семянной вадкасці жывёл і ўжываецца як лекавы сродак, што ўмацоўвае нервовую сістэму.

спе́цыі

(лац. species)

вострыя пахучыя прыправы да ежы, напр. карыца, шафран, перац, ваніль, гарчыца, лаўровы ліст.

спецы́фіка

(п.-лац. specificus = асаблівы)

тое, што ўласціва толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, іх асаблівасць.

спецыфікава́ць

(п.-лац. specificare)

1) рабіць пералік спецыфічных асаблівасцей чаго-н., класіфікаваць;

2) складаць дакумент з пералікам частак якога-н. вырабу.

спецыфіка́цыя

(с.-лац. specificatio)

1) вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей, на якія неабходна звярнуць асаблівую ўвагу;

2) тэхнічны дакумент з пералікам частак якога-н. вырабу.

спецыфі́чны

(лац. specificus = асаблівы)

уласцівы толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, асаблівы.

спецыялізава́ць

(фр. spécialiser, ад лац. specialis = асаблівы)

1) даваць спецыяльныя веды ў якой-н. галіне, навучаць якой-н. спецыяльнасці;

2) абмяжоўваць вытворчую дзейнасць якой-н. спецыяльнай галіной.

спецыяліза́цыя

(фр. spécialisation, ад лац. specialis = асаблівы)

1) набыццё спецыяльных ведаў у якой-н. галіне, праца ў вузкай спецыяльнасці;

2) абмежаванне вытворчай дзейнасці якой-н. спецыяльнай галіной;

3) падзел працы на асобныя аперацыі;

4) асаблівыя рысы прыстасавання арганізмаў да ўмоў існавання, уласцівыя дадзенаму віду жывёл (напр. аднапальцая канечнасць каня).

спецыялі́ст

(лац. specialis = асаблівы)

асоба, якая валодае прафесійна спецыяльнымі ведамі і навыкамі ў якой-н. галіне навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва; майстар сваёй справы.