Verbum

нейсе́рыі

(н.-лац. neisseria)

шарападобныя бактэрыі, якія жывуць у дыхальных шляхах млекакормячых і з’яўляюцца ўзбуджальнікамі менінгіту, ганарэі.

нейстафі́ты

(ад гр. neustos = які плавае + -фіты)

тып водных раслін (гідрафітаў) з плаваючымі асіміляцыйнымі органамі.

нейсто́н

(ад гр. neustos = які плавае)

сукупнасць арганізмаў, якія жывуць каля паверхневай плёнкі вады (зверху або знізу яе) прэсных і марскіх вадаёмаў (напр. прасцейшыя, лічынкі камароў, некаторыя малюскі і інш.).

нейтраліза́цыя

(фр. neutralisation, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) аслабленне ўплыву каго-н., чаго-н.;

2) учыненне каго-н., чаго-н. нейтральным (напр. н. дзяржавы);

3) хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае нейтральны характар.

нейтралі́зм

(ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

палітыка дзяржавы, якая адстойвае свой нейтралітэт.

нейтралітэ́т

(ням. Neutralität, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) неўмяшанне ў вайну паміж іншымі дзяржавамі, а ў мірны час адмаўленне ад удзелу ў ваенных блоках;

2) неўмяшанне ў якую-н. барацьбу, сварку.

нейтра́льны

(лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) які не прымыкае ні да аднаго з дзеючых бакоў; які паводле міжнароднай дагаваронасці вольны ад ваенных дзеянняў, ад размяшчэння войск (напр. н-ая дзяржава, н-ыя воды);

2) які не мае выразных адзнак, не аказвае ні карыснага, ні шкоднага ўздзеяння (напр. н. пах, н. раствор);

3) фіз. які не нясе ні адмоўнага, ні дадатнага зараду (напр. н. мезон).

нейтральты́нт

(ням. Neutraltinte)

мінеральная чорная фарба, якая выкарыстоўваецца ў чарчэнні і маляванні.

нейтрафілёз

(ад нейтрафілы)

залішняя колькасць нейтрафілаў у перыферычнай крыві.

нейтрафі́лы

(ад лац. neuter = нічый, ніякі + -філ)

адна з форм зярністых лейкацытаў (гранулацытаў), у цытаплазме якіх змяшчаюцца гранулы 2, што афарбоўваюцца як кіслымі, так і асноўнымі фарбавальнікамі (параўн. базафілы, эазінафілы).