Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вертыкаліза́цыя

(ад лац. verticalis = стромы)

давядзенне прадмета (заводскага коміна, ракеты-носьбіта на пускавой сістэме і інш.) да строга вертыкальнага становішча.

вертыка́ль

(лац. verticalis = стромы)

прамая, напрамак якой супадае з напрамкам адвеса.

вертыка́льны

(лац. verticalis)

стромы, перпендыкулярны лініі гарызонту.

вертыцы́л

(н.-лац. verticillium)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца на жывых раслінах і раслінных рэштках.

вертыцылёз

(ад вертыцыл)

хвароба дрэў, якая выклікаецца недасканалым грыбам вертыцылам.

ве́ртэкс

(лац. vertex = цэнтр павароту неба)

пункт нябеснай сферы, да якога пераважна накіраваны ўласныя рухі зорак.

верука́рыя

(н.-лац. verrucaria)

накіпны сумчаты лішайнік сям. верукарыевых, які расце на камянях, падмурках, чарапіцавых стрэхах.

верф

(гал. werf)

1) прадпрыемства, на якім будуюць ці збіраюць судны;

2) памяшканне, дзе будуюць дырыжаблі.

верш

(польск. wiersz, ад лац. versus)

1) невялікі мастацкі твор, напісаны рытмічна арганізаванай, звычайна рыфмаванай мовай;

2) адзінка рытмічна арганізаванай мовы з пэўнай колькасцю стоп, вершаваны радок;

3) рытмізаваная мова.

веры́зм

(іт. verismo, ад лац. verus = праўдзівы)

рэалістычны кірунак у італьянскай літаратуры і мастацтве канца 19 ст., блізкі да натуралізму.