Verbum

таркрэтава́нне

(ад таркрэт)

спосаб бетанавання ці тынкавання накідваннем на паверхню будаўнічых канструкцый растворнай ці дробназярністай бетоннай сумесі праз таркрэт.

таркрэтбето́н

(ад таркрэт + бетон)

бетон, які атрымліваецца пры таркрэтаванні бетоннай сумесі на паверхню будаўнічых канструкцый.

тарлата́н

(фр. tarlatane)

празрыстая баваўняная тканіна, падобная на кісяю.

тарна́да

(ісп. tornado, ад tornar = паварочвацца)

назва смерчаў (тромбаў​²) у ЗША.

тарпа́, торп

(літ. tarpas)

вялікая сцірта снапоў або саломы.

тарпа́н

(цюрк. tarpan)

дзікі конь, які вадзіўся ў Еўропе і быў вынішчаны ў канцы 19 ст.

тарпе́да

(ісп. torpedo, ад лац. torpedo = электрычны скат)

падводны цыгарападобны снарад, які сам рухаецца ў вадзе і выкарыстоўваецца для паражэння караблёў, разбурэння прычалаў, докаў і іншых аб’ектаў.

тарпі́дны

(лац. torpidus)

мед. здранцвелы, неадчувальны, вялы, які не рэагуе (напр. т-ае працяканне хваробы).

тарсіе́метр

(ад лац. torsio = вярчу + -метр)

прыбор, пры дапамозе якога вызначаюць вярчальныя моманты валоў машын.

тарсіе́н

(фр. torsion, ад лац. torsio = вярчу)

вал з паніжанай хуткасцю вярчэння, які выкарыстоўваецца для гашэння вярчальных ваганняў.