Verbum

спекуля́нт

(ням. Spekulant, ад лац. speculans, -ntis = які наглядае)

1) той, хто займаецца спекуляцыяй, гандлюе з мэтай нажывы;

2) перан. той, хто імкнецца выкарыстаць што-н. у карыслівых мэтах.

спекуляты́ўны

(лац. speculativus)

адарваны ад вопыту, разумовы, абстрактны (напр. с-ая філасофія).

спекуля́цыя

(лац. speculatio = высочванне, назіранне)

1) гандаль з мэтай нажывы, скупка і перапродаж тавараў і прадуктаў па больш высокіх цэнах;

2) перан. выкарыстанне чаго-н. з карыслівымі мэтамі;

3) філас. абстрактныя разважанні, адарваныя ад вопыту і практыкі.

спелеало́гія

(ад гр. spelaion = пячора + -логія)

навука, якая займаецца вывучэннем паходжання, будовы пячор і выкарыстання іх чалавекам.

спелеатуры́зм

(ад гр. spelaion = пячора + турызм)

падарожжы з мэтай вывучэння пячор.

спелеафа́уна

(ад гр. spelaion = пячора + фауна)

сукупнасць жывёл, якія водзяцца ў пячорах, трэшчынах горных парод.

спелео́лаг

(ад спелеалогія)

спецыяліст у галіне спелеалогіі.

спе́рма

(гр. sperma = семя)

рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

спермаго́ній

(ад сперма + гр. gone = нараджэнне)

орган, у якім развіваюцца споры (спермацыі) у некаторых груп грыбоў, напр. іржаўных.

сперматагене́з

(ад гр. sperma, -atos = семя + -генез)

развіццё мужчынскіх палавых клетак (сперматазоідаў) у семенніках чалавека і жывёл.