Verbum

ксерастамі́я

(ад ксера- + гр. stoma = рот)

мед. сухасць у роце, якія ўзнікае ў выніку частковага або поўнага спынення сакрэцыі слінных залоз.

ксератэрмі́чны

(ад ксера- + гр. therme = цяпло);

к. перыяд — перыяд з сухім і цёплым кліматам, які адзначаўся ў субарэалярнай фазе пасляледнікоўя пасляледавікоўя (каля 4500—2500 гадоў таму назад).

ксерафі́лы

(ад ксера- + -філ)

расліны і жывёлы, якія жывуць у засушлівых мясцовасцях (гл. ксерафіты).

ксерафі́ты

(ад ксера- + -фіты)

засухаўстойлівыя расліны, здольныя пераносіць перагрэў і абязводжванне, напр. сукуленты (параўн. гіграфіты, гідрафіты, мезафіты).

ксерафо́рм

(ад ксера- + форма)

жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў прысыпках і мазях як антысептычны сродак.

ксерафтальмі́я

(ад ксера- + гр. ophtalmos = вока)

сухасць злучальнай і рагавой абалонкі вачэй у выніку парушэння слёзавыдзялення.

ксеро́граф

(ад ксера- + -граф)

устройства для атрымання ксераграфічных адбіткаў.

ксеро́з

(гр. kseros = сухі)

сухасць скуры, абумоўленая памяншэннем сакрэцыі сальных залоз.