Verbum

тафацэно́з

(ад гр. taphos = магіла, пахаванне + -цэноз)

сукупнасць пахаваных у пэўным слаі горных парод рэшткаў раслін, жывёл і слядоў іх жыццядзейнасці (гл. таксама орыктацэноз, танатацэноз).

тафі́льдыя

(н.-лац. tofieldia, ад Tofield = прозвішча англ. батаніка)

травяністая расліна сям. лілейных з мечападобным лісцем і дробнымі жаўтавата-белымі кветкамі ў гронках, пашыраная пераважна ў Еўразіі і Паўн. Амерыцы; на Беларусі трапляецца рэдка.

тафры́на

(н.-лац. taphrina)

сумчаты грыб сям. тафрынавых, які развіваецца на лісці вышэйшых раслін.

тафта́

(тур. tafta, ад перс. täftā)

тонкая і шчыльная глянцавітая шаўковая тканіна.

таф’я́

(тур., тат. taqja)

цюбецейка.

тахагенера́тар

(ад гр. tachos = хуткасць + генератар)

электрычны генератар для вымярэння частаты вярчэння або вуглавога паскарэння валоў розных машын і механізмаў.

тахагра́ма

(ад гр. tachos = хуткасць + -грама)

графічны запіс змен хуткасці вярчэння (напр. вала машыны) у залежнасці ад часу.

тахаме́трыя

(ад гр. tachos = хуткасць + -метрыя)

раздзел метралогіі, звязаны з вымярэннем колькасці абаротаў розных частак машын пры руху.

тахеаме́трыя

(ад гр. tachys, -cheos = хуткі + -метрыя)

раздзел геадэзіі, які займаецца вывучэннем метадаў тапаграфічнай здымкі для складання планаў з рэльефам мясцовасці.

тахео́метр

(ад гр. tachys, -cheos = хуткі + -метр)

геадэзічны прыбор для вымярэння адлегласцей і вызначэння рознасці вышынь пры тапаграфічных здымках.