Verbum

іано́л

(ад іон + -ол)

арганічнае злучэнне, парашок жоўтага колеру, які выкарыстоўваецца як антыакісляльнік пры вырабе харчовых прадуктаў, каўчуку і інш.

ібе́рыс

(н.-лац. iberis)

травяністая расліна сям. капуставых з ланцэтным цёмна-зялёным лісцем і белымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Паўд. Еўропе і Малой Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

і́біс

(лац. ibis, ад гр. ibis, з егіп.)

птушка атрада буслападобных з доўгімі нагамі і доўгай загнутай дзюбай, якая жыве ў балоцістых месцах трапічнага і ўмеранага паясоў.

ібн

(ар. ibn = сын)

кампанент ва ўласным імені перад імем бацькі, які абазначае «сын», «нашчадак», у народаў, што карыстаюцца арабскай мовай.

івасі́

(рус. иваси, ад яп. iwasi)

невялікая прамысловая рыба сям. селядцовых, ціхаакіянская сардзіна.

ігапо́

(парт. igapo)

ландшафт нізкіх поймаў уздоўж вялікіх рэк у басейне Амазонкі.

і́глу

(англ. igloo, ад эскім. igdlu)

купалападобная хаціна з лёду ў канадскіх эскімосаў.

ігнарава́ць

(польск. ignorowac, ад лац. ignorare = не ведаць, не прызнаваць)

свядома не звяртаць увагі на каго-н., што-н., пагардліва ставіцца да каго-н., чаго-н. (напр. і. факты).

ігнара́нцыя

(лац. ignorantia = няведанне)

недасведчанасць.

ігнімбры́т

(ад лац. ignis = агонь + imber = лівень)

вулканічная горная парода са сплаўленых абломкаў лавы і попелу з лінзападобнымі ўключэннямі вулканічнага цёмнага шкла.