Verbum

фунду́к

(тур. funduk)

від ляшчыны, ляшчыннік, які расце на поўдні, а таксама арэхі, плады гэтай расліны; ламбардскі арэх.

фунікулёр

(фр. funiculaire, ад лац. funiculus = канат, вяроўка)

горная канатная дарога для перавозкі пасажыраў на крутых пад’ёмах на невялікую адлегласць.

фуні́кулюс

(лац. füniculus = канат, вяроўка)

ножка семяпачатка, якая адыходзіць ад плацэнты ўнутры завязі.

фу́нкія

(н.-лац. fimkia, ад ням. Funk = прозвішча ням. батаніка)

травяністая расліна сям. лілейных з чаранковым лісцем рознай афарбоўкі і формы з фіялетавымі або белымі кветкамі, пашыраная ва Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

фу́нкцыя

(лац. functio = выкананне)

1) прызначэнне, роля, задача аб’екта ў пэўнай сістэме адносін (напр. ф. матора, ф. сэрца);

2) роля грамадскай арганізацыі або групы ў адносінах да грамадства (напр. ф. дзяржавы, ф. сям’і);

3) абавязак, кола дзейнасці, работа (напр. службовыя ф-ыі);

4) мат. залежная пераменная велічыня, якая змяняецца ўслед за змяненнем другой велічыні, што называецца аргументам (напр. лінейная ф., алгебраічная ф.);

5) фізіял. спецыфічная дзейнасць органа або арганізма.

функцыяна́л

(с.-лац. fimctionalis = які датычыць функцыі)

матэматычнае правіла, паводле якога кожнай функцыі з якога-н. класа функцый ставяць у адпаведнасць дзейсны або комплексны лік.

функцыяна́льны

(ад с.-лац. fimctionalis = які датычыць функцыі)

кірунак у архітэктуры 20 ст., які характарызуецца ўвагай да функцыянальнага прызначэння будынкаў, эканамічнасцю, занядбаннем дэкаратыўных элементаў.

функцыяна́льны

(с.-лац. fimctionalis, ад лац. functio, -onis = выкананне)

які адносіцца да функцыі, належыць да яе (напр. ф. аналіз).

функцыяне́р

(фр. fimctionnaire, ад лац. fimctio = выкананне)

асоба, якая выконвае пэўную функцыю; актывіст грамадскай арганізацыі.

функцыяні́раваць

(ад лац. fimctio, -onis = выкананне)

выконваць свае функцыі, дзейнічаць, працаваць.