фуні́кулюс

(лац. füniculus = канат, вяроўка)

ножка семяпачатка, якая адыходзіць ад плацэнты ўнутры завязі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)