Verbum

спектра́льны

(ад лац. spectrum = бачнае)

1) які мае адносіны да спектра, уласцівы яму (напр. с-ыя лініі);

2) які служыць для атрымання, даследавання спектраў (напр. с-ыя прыборы — спектрограф, спектрометр, спектраскоп;

3) які мае адносіны да ўспрымання розных колераў спектра (напр. с-ая адчувальнасць вока).

спектраме́трыя

(ад спектр + -метрыя)

галіна спектраскапіі, якая распрацоўвае метады атрымання спектраў і вымярэння спектральных характарыстык рэчыва.

спектрапалярыме́тр

(ад спектр + палярыметр)

прыбор для вымярэння залежнасці аптычнай актыўнасці рэчыва ад даўжыні светлавой хвалі.

спектраскапі́я

(ад спектр + -скапія)

раздзел фізікі, які вывучае ўласцівасці спектраў электрамагнітнага выпрамянення.

спектраско́п

(ад спектр + -скоп)

прыбор для візуальнага вывучэння аптычных спектраў.

спектрафато́метр

(ад спектр + фатометр)

прыбор для параўнання яскравасці святла ў асобных участках спектра.

спектрафотаме́трыя

(ад спектр + фотаметрыя)

раздзел фотаметрыі, які вывучае спектральныя характарыстыкі целаў пры дапамозе спектрафатометраў.

спектро́граф

(ад спектр + -граф)

спектраскоп з фатаграфічнай камерай.

спектро́метр

(ад спектр + -метр)

аптычны прыбор для вымярэння спектраў пры дапамозе фотаэлектрычных прыёмнікаў выпрамянення.

спекулява́ць

(польск. spekulować, ад лац. speculare = сузіраць, наглядаць)

1) займацца спекуляцыяй, гандляваць з мэтай нажывы;

2) перан. дзейнічаць, выкарыстоўваючы што-н. у карыслівых мэтах (напр. с. на давер’і).