Verbum

ксілі́л

(ад ксілол)

цвёрдае крышталічнае рэчыва белага колеру, якое выкарыстоўваецца як брызантнае выбуховае рэчыва.

ксілі́т

(ад гр. ksylon = ссечанае дрэва)

пяціатамны спірт, рэчыва ў выглядзе бясколерных крышталёў салодкага смаку, якое выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці замест цукру для хворых дыябетам.

ксіло́граф

(ад ксіла- + -граф)

гравёр па дрэву.

ксіло́за

(ад гр. ksylon = дрэва)

монацукрыд з групы пентозаў, які ўваходзіць у склад пекцінавых рэчываў (гл. пекціны), слізяў, геміцэлюлозаў, дрэўны цукар.

ксіло́л

(ад ксіла- + -ол)

вадкі араматычны вуглевадарод, аналаг бензолу.

ксіло́метр

(ад ксіла- + -метр)

прыбор для вызначэння аб’ёмаў цел няправільнай формы (раней гал. ч. драўніны) шляхам вымярэння аб’ёму вадкасці, якую выцясняюць гэтыя целы пры апусканні ў сасуд.

ксі́стыкус

(н.-лац. xysticus)

павук сям. бакаходаў, які жыве ў траве і дробных хмызняках, пад камянямі.

ксіфапа́гі

(ад гр. ksiphos = мечападобны храсток + pagos = горб)

парок развіцця, пры якім блізняты зрасліся ў вобласці грудзей (параўн. пігапагі).