Verbum

булі́т

(англ. bullet = куля)

штрафны ўдар з ходу па варотах праціўніка пры гульні ў хакей з шайбай.

бу́лка

(польск. bułka, ад іт. boule = круглы хлеб)

1) невялікі хлеб з пшанічнай мукі; белы хлеб;

2) тое, што і бохан.

буль

[фр. A. Boulle = прозвішча прыдворнага фр. сталяра (1642—1732)]

стыль французскай мэблі 17—18 ст., які вызначаўся прастатой формы і наяўнасцю інкрустацыі з іншых гатункаў дрэва, медзі, бронзы, слановай косці.

бу́льба

(польск. bulba, ад ням. Bolle = клубень, цыбуліна або лац. bulbus = цыбуліна)

1) агародная расліна сям. паслёнавых;

2) падземныя клубні гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як харч, корм і сыравіна.

бульбахе́тэ

(н.-лац. bulbochaete)

ніткаватая зялёная водарасць сям. эдагоніевых, пераважна эпіфіт на іншых водарасцях і водных раслінах.

бульва́р

(фр. boulevard = першапачаткова гарадскі вал)

шырокая, абсаджаная дрэвамі алея пасярэдзіне вуліцы, уздоўж берага мора і г.д.

бульва́рны

(ад бульвар)

1) які мае адносіны да бульвара;

2) перан. разлічаны на абывацельскі, мяшчанскі густ, пошлы (напр. б-ая літаратура, б-ая прэса).

бульдзене́ж

(фр. boule de neige = літар. камяк снегу)

садовая форма каліны звычайнай, суквецці якой нагадваюць снегавыя шары.

бульдо́г

(англ. bulldog, ад bull = бык + dog = сабака)

парода сабак з тоўстай тупой мордай, шырокімі грудзямі і кароткімі лапамі (напр. англійскі б.).

бульдо́зер

(англ. bulldozer)

1) землярыйна-транспартная машына (трактар або цягач) з адвалам, прызначаная для зразання, перасоўвання і разраўноўвання грунту;

2) гарызантальны прэс для гнуцця ў штампах сартавога і паласавога пракату.