Verbum

ізахіме́на

(ад ba- + гр. cheimon = зіма)

лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавай сярэдняй тэмпературай зімы.

ізахо́ры

(ад ba- + гр. chora = прастора, месца)

лініі, якія паказваюць на дыяфрагме працэсы, што адбываюцца пры пастаянным аб’ёме.

ізахраматы́чны

(ад ba- + храматычны)

аднолькавага колеру;

і-ыя фотаматэрыялы — фотаматэрыялы, аднолькава адчувальныя да розных участкаў аптычнага спектра.

ізахрані́зм

(ад іза- + гр. chronos = час)

аднолькавая працягласць гучання адзінак мовы, напр. адрэзкаў верша (на прынцыпе ізахранізму пабудавана метрычнае вершаскладанне).

ізахро́нны

(ад іза- + гр. chronos = час)

роўны па працягласці ў часе чаму-н. іншаму, аднолькавай працягласці.

ізахро́ны

(ад іза- + гр. chronos = час)

ізалініі тэрмінаў наступлення якой-н. геафізічнай або астранамічнай з’явы (напр. сонечнага зацьмення, навальніцы).

ізацыяна́ты

(ад іза- + цыян)

арганічныя рэчывы, якія маюць адну або некалькі ізацыянатных груп, звязаных з арганічным радыкалам; выкарыстоўваюцца для атрымання поліурэтанаў, пестыцыдаў, для апрацоўкі тканін і скуры.

ізацыяні́ды

(ад іза- + цыяніды)

арганічныя вытворныя ізамернай формы сінільнай кіслаты; выкарыстоўваюцца для атрымання розных злучэнняў, што маюць азот.

ізаэнзі́мы

(ад іза- + энзімы)

тое, што і ізаферменты.

ізаэнтрапі́чны

(ад іза- + энтрапія)

звязаны з нязменнасцю энтрапіі;

і. працэс — змена стану фізічнай сістэмы, калі не змяняецца яе энтрапія.