Verbum

нейрахірургі́я

(ад нейра- + хірургія)

раздзел хірургіі, які вывучае захворванні цэнтральнай і перыферычнай нервовай сістэмы і распрацоўвае метады іх лячэння.

нейро́н

(гр. neuron = жыла, нерв)

нервовая клетка разам з адросткамі, якія ад яе адыходзяць.

нейру́ла не́йрула

(лац. neurula, ад гр. neuron = нерв)

стадыя зародкавага развіцця хордавых жывёл і чалавека, якая наступае пасля гаструлы.

нейруля́цыя

(ад нейрула)

утварэнне ў працэсе зародкавага развіцця нервовай пласцінкі і яе замыканне ў нервовую трубку ў хордавых жывёл і чалавека на стадыі нейрулы.

нейрыле́ма

(ад нейра- + гр. lemma = скурка)

тое, што і неўрылема.

нейры́т

(ад гр. neuron = жыла, нерв)

1) тое, што і аксон;

2) тое, што і неўрыт.

нейсе́рыі

(н.-лац. neisseria)

шарападобныя бактэрыі, якія жывуць у дыхальных шляхах млекакормячых і з’яўляюцца ўзбуджальнікамі менінгіту, ганарэі.

нейстафі́ты

(ад гр. neustos = які плавае + -фіты)

тып водных раслін (гідрафітаў) з плаваючымі асіміляцыйнымі органамі.

нейсто́н

(ад гр. neustos = які плавае)

сукупнасць арганізмаў, якія жывуць каля паверхневай плёнкі вады (зверху або знізу яе) прэсных і марскіх вадаёмаў (напр. прасцейшыя, лічынкі камароў, некаторыя малюскі і інш.).

нейтраліза́цыя

(фр. neutralisation, ад лац. neutralis = які не належыць ні таму, ні другому)

1) аслабленне ўплыву каго-н., чаго-н.;

2) учыненне каго-н., чаго-н. нейтральным (напр. н. дзяржавы);

3) хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае нейтральны характар.