Verbum

спін

(англ. spin = вярчэнне)

уласны момант колькасці руху элементарнай часціцы (электрона, пазітрона, пратона, нейтрона і інш).

спіна́кер

(англ. spinnaker)

дадатковы трохвугольны парус на спартыўных парусных лодках.

спіна́льны

(ад лац. spina = хрыбет)

які адносіцца да пазваночніка або спіннога мозгу.

спі́нар

(ад англ. spin = вярцецца)

матэматычная велічыня, якая характарызуецца асаблівым законам ператварэння ў выпадку пераходу ад адной сістэмы каардынат да іншай.

спіне́т

(іт. spinetta, ад Spinetti = прозвішча іт. музычнага майстра)

невялікі клавесін чатырохвугольнай або трохвугольнай формы з адзінарнымі струнамі і гукарадам да чатырох актаў.

спі́ніг

(англ. spinning, ад spin = вярцецца)

рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна, катушкі з наматанай лёскай і блясны.

спінтарыско́п

(ад гр. spintharis = іскра + -скоп)

прыбор для візуальнага вывучэння альфа-часціц, якія выпраменьваюцца радыеактыўнымі рэчывамі.

спірагі́ра

(н.-лац. spirogyra, ад гр. speira = выгіб + gyros = кола)

ніткаватая зялёная водарасць сям. спірагіравых, якая трапляецца ў прэсных вадаёмах са стаячай вадой, утвараючы пену.

спірагра́ма

(ад лац. spirare = дыхаць, выдыхаць + -грама)

графічны адбітак рухаў лёгкіх у працэсе работы.

спірагра́фія

(ад лац. spirare = дыхаць, выдыхаць + -графія)

запіс работы лёгкіх пры дапамозе спірографа (гл. таксама пнеўмаграфія).