Verbum

вернье́р

[фр. vernier, ад P. Vernier = прозвішча фр. вынаходцы (1580—1637)]

1) тое, што і ноніус;

2) прыстасаванне для дакладнай настройкі радыёапаратуры.

веро́ніка

(н.-лац. veronica)

травяністая расліна сям. залознікавых, пашыраная пераважна ва ўмераных і халодных зонах; некаторыя віды вырошчваюцца як дэкаратыўныя.

верп

(гал. werp)

дапаможны якар на судне, меншы за асноўны, выкарыстоўваецца пры сцягванні судна з мелі або перамяшчэнні кармы ў іншы бок.

версіфіка́тар

(лац. versificator = вершатворац)

1) паэт, які добра валодае тэхнікай вершаскладання;

2) той, хто піша беззмястоўныя ці бяздарныя вершы.

версіфіка́цыя

(лац. versificatio)

вершаскладанне, уменне складаць вершы, валодаць паэтычнай тэхнікай.

ве́рсія

(фр. version)

варыянт, іншы выклад або тлумачэнне якога-н. факта, падзеі (напр. новая в., апошняя в.).

вертыка́л

(лац. verticalis = стромы)

круг нябеснай сферы, які праходзіць праз зеніт і зададзены пункт.

вертыкаліза́цыя

(ад лац. verticalis = стромы)

давядзенне прадмета (заводскага коміна, ракеты-носьбіта на пускавой сістэме і інш.) да строга вертыкальнага становішча.

вертыка́ль

(лац. verticalis = стромы)

прамая, напрамак якой супадае з напрамкам адвеса.

вертыка́льны

(лац. verticalis)

стромы, перпендыкулярны лініі гарызонту.