bequém
a
1) зру́чны, уту́льны
2) ляні́вы, запаво́лены, вя́лы, іне́ртны
es sich ~máchen — ула́джвацца зру́чна [ёмка]
bequémen
(sich) (mit D) задаво́львацца (чым-н.); (zu D з inf + zu) бра́цца за што-н., пачына́ць (што-н. рабіць)
Bequémlichkeit
f -, -en зру́чнасць, уту́льнасць, камфо́рт, прые́мнасць
das hat séine ~en — гэ́та ма́е свае́ выго́ды
die gewóhnte ~ vermíssen — быць пазба́ўленым прывы́чнай [звы́клай] зру́чнасці