befáhren
* vt е́здзіць (па дарозе)
ein Méer ~ — пла́ваць мо́рам
díese Strécke wird stark befáhren — на гэ́тым уча́стку вялі́кі рух
befállen
* vt напада́ць (на каго-н., на што-н.); ахапі́ць (каго-н.)
Furcht befíel ihn — яго́ ахапі́ў страх
befángen
a збянтэ́жаны, засаро́млены
~ sein — саро́мецца; нясме́лы, баязлі́вы; прадузя́ты
Befángenheit
f -
1) нясме́ласць; збянтэ́жанасць
2) абмежава́насць
befássen
(sich) (mit D) займа́цца (чым-н.); мець дачыне́нне (да каго-н., чаго-н.)
befähigen
vt (zu D) рабі́ць здо́льным (да чаго-н.); рабі́ць магчы́мым
Befähigung
f -, -en здо́льнасць, прыда́тнасць
Beféhl
m -(e)s, -e
1) зага́д, ука́з
2) кама́ндаванне
zu ~! — cлу́хаюся!
den ~ ertéilen — аддава́ць зага́д
den ~ áusführen, dem ~ náchkommen* — выко́нваць зага́д
auf ~ — па зага́ду
den ~ übernéhmen* — прыня́ць кама́ндаванне, узя́ць кіраўні́цтва
3) кама́нда (сігнал кіравання)