beóbachten
vt
1) назіра́ць (што-н., за кім-н., за чым-н.); сачы́ць
scharf ~ — пі́льна сачы́ць
2) выко́нваць (правілы, законы)
séine Pflíchten ~ — выко́нваць свае́ абавя́зкі
Beóbachter
m -s, -
1) назіра́льнік
únbefangener ~ — нейтра́льны назіра́льнік
2) лётчык-назіра́льнік
Beóbachtung
f -, -en
1) назіра́нне
2) захава́нне, выкана́нне
j-n, etw. (A) únter ~ stéllen — устанаві́ць назіра́нне за кім-н., за чым-н.
beórdern
vt выкліка́ць, зага́дваць каму́-н. прыйсці́; (zu + inf) даруча́ць (каму-н. што-н. зрабіць)