ánstellen
1.
1) прыстаўля́ць, прыхі- на́ць
2) найма́ць, залі́чваць (на працу)
3) учыні́ць, нарабі́ць (чаго-н.)
2.
1.
2) (nach
ánstellen
1.
1) прыстаўля́ць, прыхі- на́ць
2) найма́ць, залі́чваць (на працу)
3) учыні́ць, нарабі́ць (чаго-н.)
2.
1.
2) (nach
anstélle, an Stélle
ánstellig
1) спры́тны, уме́лы, здо́льны
2) паслу́жлівы
Ánstellung
1) залічэ́нне на пра́цу
2) паса́да, ме́сца (працы)
ánstemmen
1.
2.
(gegen
1) упіра́цца (у
2) супраціўля́цца (чаму-н.), упа́рціцца
Ánstich
1) чарвято́чына (у пладах)
2) пачы́н
Ánstieg
1) пад’ём, даро́га пад гару́
2) узыхо́джанне
3) павелічэ́нне
ánstiften
1) (zu
2) нарабі́ць, учыні́ць, распача́ць
Ánstifter
ánstimmen