Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
aäàbcdefghijklmnoöpqrstuüvwxyz°=
abcdefghiklmnopqrstuvxz-., 
aäbdefghiklmnoprstuvwz=

ánecken

vi (s)

1) вы́цяцца (аб рог чаго-н.), зачапі́ць (за рог чаго-н.)

2) (h, s) разм. зачапі́ць (каго-н.)

áneignen

(sich) (D, a)

1) прысво́йваць (сабе што-н.), прылаўча́ць (што-н.)

2) засво́йваць (што-н.)

Áneignung

f -, -en

1) прысвае́нне, захо́п; акупа́цыя

2) засвае́нне, авало́данне

aneinánder

pron rez адзі́н да аднаго́; адзі́н пры адны́м; адзі́н за аднаго́

dicht ~ — шчы́льна, ве́льмі блі́зка

~ geraten* — vi (s) (mit D) счапі́цца, пасвары́цца (з кім-н.)

~ réihen — vt нані́зваць; расклада́ць, расстаўля́ць радко́м

Anekdóte

f -, -n жартаўлі́вая гісто́рыя (пра вядомую асобу)

ánekeln

vt

1) выкліка́ць агі́ду (у каго-н.); брддзіць (каго-н.)

2) зневажа́ць

Anemóne

f -, -n бат. курасле́п

Ánerbieten

n -s, - прапано́ва

von Íhrem ~ wérde ich Gebráuch máchen — я скарыста́ю Ва́шу прапано́ву

ánerkannt

a пры́знаны, вядо́мы

ánerkennen

* vt аддз. i неаддз. (part II ánerkannt, inf ánzuerkennen)

1) прызнава́ць

die Dokuménte ~ — прызнава́ць дакуме́нты сапра́ўднымі

2) паважа́ць, шанава́ць

állgemein ánerkannt — агульнапрызна́ны