Anl.
= Anlage – устаноўка; прылада
Ánlage
f -, -n
1) заклада́нне (будынка)
2) збудава́нне
3) прыла́да, агрэга́т, устано́ўка
4) сквер, зялёныя паса́дкі
5) здо́льнасць
er hat ~n zur Mathematík — у яго́ здо́льнасці да матэма́тыкі
Ánlagekapital
n -s, -e эк. асно́ўны капіта́л
ánlagern
1.
vt адкла́дваць, нано́сіць, напласто́ўваць
2.
(sich) адкла́двацца, напласто́ўвацца
ánlangen
vi (s) прыбыва́ць, прыязджа́ць; дасяга́ць, дахо́дзіць, дабіра́цца
wir sind in Minsk ángelangt — мы прые́халі ў Мінск
2.
vt (да)ты́чыцца
was díese Sáche ánbelangt… — што (да)ты́чыцца гэ́тай спра́вы…
Ánlass
m -es, -lässe прычы́на, зачэ́пка, наго́да
aus ~ — з вы́падку
etw. zum ~ néhmen* — скарыста́ць [вы́карыстаць] вы́падак
ánlassen
* vt
1) тэх. заво́дзіць (матор, машыну)
2) не зніма́ць (вопратку і г.д.)
ánlasten
vt (D) вінава́ціць (каго-н. у чым-н.)
Ánlauf
m -(e)s, -läufe разбе́г, разго́н
éinen ~ néhmen* — разганя́цца