benébeln
vt
1) затума́ніць
2) перан. зачмуры́ць (галаву)
benéhmen
*
I
vt (D) пазбаўля́ць (каго-н. чаго-н.)
j-m die Lust ~ — адбіва́ць у каго́-н. ахво́ту да чаго́-н.
Schmérzen ~ — уціхамі́рваць [суніма́ць] боль
II
* sich
(gegen A – у адносінах да каго-н.)
benéiden
vt (um A) зайздро́сціць (каму-н. у чым-н.)
er ist nicht zu ~ — яму́ не пазайздро́сціш
benéidenswert
a зайздро́сны
dies ist ~ — гэ́таму мо́жна пазайздро́сціць
benénnen
* vt
1) называ́ць, дава́ць імя́ (каму-н., чаму-н.)
2) вылуча́ць (кандыдатуру); выяўля́ць (вінаватага)
Benénnung
f -, -en
1) на́зва
2) вылучэ́нне (кандыдатуры)
benétzen
vt паэт. арасі́ць; акрапі́ць; намачы́ць
Béngel
m -s, -(s)
1) хло́пец, хлапчу́к
2) разм. шы́бенік, ві́сус
benómmen
a аглу́шаны, агало́мшаны, здранцве́лы; збянтэ́жаны
mein Kopf ist ~ — у мяне́ ця́жкая галава́