beschíeßen
* vt абстрэ́льваць; страля́ць (па якой-н. цэлі)
Beschímpfung
f -, -en ла́янка, зневажа́нне
beschírmen
vt паэт. барані́ць; засланя́ць (vor D, gegen A – каго-н., што-н. ад каго-н., чаго-н.)
Beschíss
m -es груб. падма́н, ашука́нства
beschíssen
a груб. паску́дны; абпля́каны
beschláfen
* vt адкла́дваць (да раніцы якое-н. рашэнне); ува́жліва абду́маць [абмеркава́ць] (план, прапанову)
Beschlág
m -(e)s, Beschläge
1) абшыўка, абабі́ўка
2) падко́ва; падко́ўванне (коней)
3) армату́ра
beschlágen
I
a дасве́дчаны, во́пытны
er ist auf díesem Gebíet gut ~ — у гэ́тай галіне́ ён до́бра дасве́дчаны
II
* vt
1.
1) абшыва́ць, аббі- ва́ць
2) падко́ўваць
2.
(sich) пакрыва́цца налётам; запаце́ць (пра шкло)
III
* vt канфіскава́ць
Beschlágenheit
f - дасве́дчанасць, паінфармава́насць, ве́данне (чаго-н.)