belégen
1) накрыва́ць, засціла́ць
2) абла́йваць
3) абклада́ць (падаткамі)
4) пацвярджа́ць, дака́зваць (з дапамогай дакументаў)
belégen
1) накрыва́ць, засціла́ць
2) абла́йваць
3) абклада́ць (падаткамі)
4) пацвярджа́ць, дака́зваць (з дапамогай дакументаў)
Belégschaft
Belégstelle
Belégstück
1) апраўда́льны дакуме́нт
2) архі́ўны экземпля́р
belégt
1) абкла́дзены
2) заня́ты (пра месца)
3) падмацава́ны (пісьмовымі доказамі)
beléhren
Beléhrung
beléibt
beléidigen
Beléidigung