bekénnen
1.
1) прызнава́ць, усведамля́ць; прызнава́цца (у чым-н.)
2.
(zu 
bekénnen
1.
1) прызнава́ць, усведамля́ць; прызнава́цца (у чым-н.)
2.
(zu 
Bekénntnis
1) прызна́нне
2) абвяшчэ́нне сябе́ прыхі́льнікам
3) ве́ра, рэлі́гія, канфе́сія
beklágen
1.
2.
~ sich
(über 
beklágenswert
Beklágte
beklében
bekléckern
bekléiden
1) апрана́ць (каго-н. у 
2) абліцо́ўваць, аббіва́ць (
3)
Bekléidung
1) адзе́нне, 
2) выко́нванне (абавязкаў і г.д.)
beklémmen
1) сціска́ць, ці́снуць
2) прыгнята́ць, засмуча́ць