béifolgend
1.
a канц. які́ дадае́цца (пры гэ́тым)
2.
adv пры гэ́тым (у пісьме)
béifügen
vt (D) дадава́ць (да чаго-н.); прыбаўля́ць (што-н. да чаго-н.)
Béigabe
f -, -n прыда́ча; даба́ўка, прыба́ўка
béigeben
* vt (D) дадава́ць, прыкла́дваць (да чаго-н.)
klein ~ — забая́цца, спасава́ць; падпарадкава́цца
Béigeordnete
sub m, f -n, -n гіст. наме́снік бургамі́стра; упаўнава́жаны
Béigeschmack
m -(e)s пры́смак
éinen ~ von etw. (D) háben — мець пры́смак чаго́-н.