bestéhend
1.
a існу́ючы
die ~en Gesétze — існу́ючыя [дзе́ючыя] зако́ны
2) які́ [што] існуе́
bestéhlen
* vt абкра́дваць, абкрада́ць
bestéigen
* vt
1) узыхо́дзіць, падыма́цца (на што-н.)
2) сяда́ць (на каня, на параход)
bestéllen
i
vt
1) зака́зваць, замаўля́ць сабе́
2) урабляць (поле)
3) перадава́ць, перака́зваць (прывітанне)
4) (mit D) абстаўля́ць, застаўля́ць (чым-н.)
5)
es ist gut [schlecht] um ihn, um etw. (A) [mit ihm, mit etw.] bestéllt — яго́ спра́вы [спра́вы нако́нт гэ́тага] іду́ць до́бра [дрэ́нна]
die Zéitung ~ — вы́пісаць [падпіса́цца на] газе́ту
II
vt прызнача́ць (на якую-н. пасаду, выконваць функцыі)
Bestéllschein
m -(e)s, -e бланк зака́зу
Bestéllung
f -, -en
1) даручэ́нне; зака́з
auf ~ — на зака́з
éine ~ máchen — зрабі́ць зака́з
2) даста́ўка, разно́ска (пісьмаў)
3) урабле́нне (зямлі)
4) назначэ́нне (zu D – кім-н.)
béstenfalls
adv у са́мым ле́пшым вы́падку
béstens
adv найле́пш, лепш за ўсё
ich dánke ~ — шчы́ра дзя́кую