bewáldet
a лясі́сты, паро́слы ле́сам
bewándern
vt уст.
1) вандрава́ць (пешшу)
2) пазнаёміцца з яко́й-н. мясцо́васцю
Bewándtnis
f -, -se акалі́чнасць
die Sáche hat fólgende ~ — гаво́рка ідзе́ вось пра то́е, што
damít hat es éine éigene ~ — тут спра́ва асаблі́вая
bewähren
1.
vt дака́зваць сапра́ўднасць
séinen Ruf ~ — апраўда́ць сваю́ рэпута́цыю
2.
(sich) ака́звацца прыда́тным; апра́ўдваць надзе́і
sich als tréuer Freund ~ — паказа́ць сябе́ ве́рным ся́брам
bewährt
a выпрабава́ны, надзе́йны
Bewährung
f -, -en
1) праве́рка, выпрабава́нне
2) пацвярджэ́нне (на справе)
◊ die Stúnde der ~ hat geschlágen — час выпрабава́ння прабі́ў
Bewährungsfrist
f -, -en юрыд. тэ́рмін умо́ўнага асуджэ́ння, выпрабава́льны тэ́рмін
bewältigen
vt (пера)адо́льваць; до́бра выко́нваць
2) перамага́ць