begléichen
* vt
1) ураўно́ўваць; ула́джваць (спрэчку); камерц. апла́чваць, пакрыва́ць, пагаша́ць
den Sáldo ~ — фін. збалансава́ць раху́нак
Begléichung
f -, -en
1) ураўна́нне
2) ула́джванне (спрэчкі)
3) камерц. апла́та, пагашэ́нне
zur vóllständigen ~ — у канчатко́вы разлі́к
begléiten
vt
1) право́дзіць; суправаджа́ць (тс. перан.)
2) канваі́раваць
3) (auf D) акампанава́ць, акампані́раваць (каму-н. на чым-н.)
begléitet von (D) — пад акампанеме́нт (чаго-н.)
Begléiter
m -s, -
1) правадні́к, спадаро́жнік
2) канваі́р
3) акампаніцтар
Begléitschein
m -(e)s, -e суправаджа́льны дакуме́нт; накладна́я
Begléitschrift
f -, -en суправаджа́льны ліст
Begléitung
f -, -en
1) суправаджэ́нне
2) канво́й, эско́рт
3) муз. акампанеме́нт
in j-s Begléitung — у суправаджэ́нні каго́-н.
beglótzen
vt разм. вы́лупіць во́чы; глядзе́ць [пазіра́ць] (на каго-н., на што-н.)
beglücken
vt (mit D) ашчаслі́віць (каго-н. чым-н.)
beglückwünschen
неаддз. vt (zu D) віншава́ць (з чым-н.)