hérgehören
vi даты́чыць, нале́жаць
das gehört nicht her — гэ́та тут не да ме́сца
hérgehörig
a які́ адно́сіцца [даты́чыцца] (да чаго-н.), прынале́жны
hérhaben
wo hat er das her? — адку́ль ён аб гэ́тым дазна́ўся?, адку́ль ён гэ́та ўзяў?
hérhalten
*
1.
vt праця́гваць, падстаўля́ць
2.vi распла́чвацца (за іншых); быць казло́м адпушчэ́ння
für álles ~ — плаці́ць за ўсё
zur Áushilfe ~ müssen — быць вы́мушаным дапамага́ць
hérholen
vt прыне́сці, даста́віць (што-н.), прыве́сці (каго-н.)
◊ das ist zu weit hérgeholt — ≅ гэ́та прыця́гнута за ву́шы
Héring
m -s, -e
1) селядзе́ц
2) кало́чак для замацава́ння пала́ткі
hérkommen
* vi (s)
1) прыхо́дзіць (сюды́)
komm her! — хадзі́ сюды́!
wo kommt er her? — адку́ль ён прыйшо́ў [прыбыў]?
2) (von D) пахо́дзіць (ад чаго-н.), здара́цца (ад чаго-н.)
Hérkommen
n -s, -
1) прыхо́д, прые́зд
2) звы́чай, трады́цыя
es ist schon so dem ~ nach — так ужо́ павяло́ся
3) пахо́джанне
herkúlisch
a ве́льмі ду́жы, як Геркуле́с