höchst
1.
a найвышэ́йшы, надзвыча́йны, найвялі́кшы, найбо́льшы
die ~e Not — пі́льная патрэ́ба
von ~er Wíchtigkeit — найвялі́кшай ва́жнасці
das ~e Máchtorgan — вярхо́ўны о́рган ула́ды
(es ist) ~e Zeit — даўно́ пара́ [час]
2.
adv надзвы́чай, ве́льмі
am ~en — найвышэ́й, вышэ́й за ўсі́х
aufs ~e — надзвы́чай
Höchstbelastung
f -, -en найвышэ́йшая [максіма́льная] нагру́зка
Höchstbetrag
m -(e)s, -beträge максі- ма́льная су́ма, максіма́льны вы́нік
höchsteigen
a высок.
in ~er Persón — ула́снай персо́най
höchstens
adv не больш за; са́мае бо́льшае
Höchstleistung
f -, -en
1) найвышэ́йшае дасягне́нне, рэко́ры́
2) тэх. максіма́льная магу́тнасць
Höchstmaß
n -es, -e ма́кciмум, вышэ́йшая ме́ра [ступе́нь] (an D – чаго-н.)
Höchstpreis
m -es, -e са́мая высо́кая [максіма́льная] цана́